HR 18 december 2015 ECLI:NL:HR:2015:3627

Man is verdachte in justitieel onderzoek naar faillissementsfraude bij concern waar hij werkzaam was en wordt in aantal publicaties met zijn volledige naam genoemd. Hij stelt journalist en uitgever aansprakelijk wegens onrechtmatig handelen. Botsing tussen recht op vrijheid van meningsuiting enerzijds en recht op eerbiediging van persoonlijke levenssfeer anderzijds. Welke van deze twee rechten zwaarder weegt, hangt af van alle ter zake dienende omstandigheden van geval. Gevorderde schadevergoeding vormt geen te vergaande inperking van recht op vrije meningsuiting, omdat man geen publiek figuur is, beperkte rol heeft gespeeld in door publicatie onthulde misstand, geen publieke functie uitoefent, ten tijde van publicatie slechts status van verdachte had en hij op geen enkele wijze publiciteit heeft gezocht. Journalist en uitgever hebben gehandeld in strijd met art. 6:162 BW (wettelijke beperking in zin van art. 10 lid 2 EVRM) en mitsdien onrechtmatig. Hof heeft art. 10 EVRM juist toegepast en rechtsopvatting en criteria van EHRM daaromtrent niet miskend.